dinsdag 19 januari 2016

Mijn favoriete boek: "Bonen", geschreven door Joke Boon.


Soms kom je een boek tegen dat iets toevoegt aan je leven. Een boek wat vernieuwend is en wat je verrast. Als ik zo'n boek tegenkom wil ik er iedereen over vertellen en wat is het dan handig dat je een blog schrijft waarop je dat kunt doen.

Rond Kerst kreeg ik van mijn kinderen het boek "Bonen" van Joke Boon en sindsdien lees ik er iedere dag een stukje in. Het is een boek om langzaam tot je te nemen en te genieten van elke bladzij en vooral heel vaak te herlezen en opnieuw te genieten.

Joke had zichzelf de taak gesteld om een jaar lang iedere dag bonen te eten en daarvan verslag te doen. Als ik dit een receptenboek zou noemen zou ik het ontzettend te kort doen, want het omvat zoveel meer. Het is een compleet naslagwerk waarin je alles kunt vinden wat je over peulvruchten zou willen weten. En meer. In haar boek beschrijft Joke o.a. de geschiedenis, wat peulvruchten voor je lichaam kunnen doen en het proces vanaf het planten (leggen) van de boon tot de uiteindelijke boon. Van boon tot boon, zeg maar.
Ieder recept wordt begeleid door een persoonlijk stukje en het leuke van die stukjes is dat je leest met hoeveel smaak ze dit recept gemaakt heeft. Joke heeft de gave om zó te schrijven dat je bij wijze van spreken het gerecht al proeft tijdens het lezen.
De recepten zijn origineel en niet alleen hartig, maar ook zoet. Zo maakt zij brood, koekjes, cake en zelfs ijs van peulvruchten! Ook wordt er extra aandacht besteed aan onbekendere of bijna vergeten peulvruchten. Zo komt oa. de lupine aan bod, dat kleine gele boontje wat je vaak met smaak ziet eten op Portugese terrassen. Dit boek maakt dat je nieuwsgierig wordt en inspireert je.

Het zette mij aan het denken. Peulvruchten passen uitstekend in het natriumarme regime. Ze hebben veel smaak van zichzelf, hebben niet veel kruiderij nodig en eigenlijk zijn ze zonder zout net zo lekker! We eten eigenlijk niet zo vaak peulvruchten omdat we denken dat het veel werk is, maar dat valt ontzettend mee. Als je eraan denkt om de avond ervoor de peulvruchten in de week te zetten, is het de volgende dag een kwestie van opzetten en laten koken. En mocht je het "in de week te zetten de avond ervoor" vergeten dan zet je het 'morgens op, laat het 5 minuten koken en dan afkoelen met het deksel op de pan, 's avonds zijn ze dan klaar om gekookt te worden.
Ik kook meestal een grotere hoeveelheid en vries wat ik over heb in, in kleine porties. Die zijn multi toepasbaar: door de sla, ovenschotel, soep, rijst.
Vind je het weken/koken toch te veel werk dan voorziet meneer HAK in 2 natriumarme potvariaties, de bruine-en witte boon in tomatensaus of je kiest een kortkokende variant als linzen, doperwt, peul, snij of sperzie. Ook hiervoor vind je originele recepten in Joke's boek.Wil je een "apartere" boon proberen dan blijft het weken/koken. Maar geloof me, het is de moeite waard! Dit is het juiste jaargetijde om het eens uit te proberen, ze zorgen ervoor dat je je lekker warm en behaaglijk voelt.

Ik ga geen recept geven uit het boek van Joke, maar een recept waartoe haar boek mij geïnspireerd heeft. Ik kan je alleen maar van harte aanbevelen dit bijzondere boek zelf te kopen. Als je binnenkort niet jarig bent of nog ergens een boekenbon hebt liggen, dan kun je vast wel een reden bedenken om jezelf te trakteren.....
Dit is een boek wat ik de rest van mijn leven mee ga slepen. Ik weet zeker dat als je me later in het verzorgingshuis op komt zoeken dat dit boek in mijn kast zal staan!

Geen opmerkingen: