Eén van de smaken, die je bij zoutarm eten gaat missen is de rooksmaak. Geen ontbijtspek, gerookte ham, kip, visjes meer. Alles wat gerookt is wordt vooraf stevig gezouten of in een pekelbad gelegd.
Een andere manier om de rookgeur toe te voegen aan een gerecht is op het laatst gerookte paprika toe te voegen aan een gerecht. Toegevoegd aan een bonensoep met varkensvlees krijg je zo de illusie van spekjes. Leuk om mee te spelen en uit te proberen.
Jarenlang ben ik op zoek geweest naar gerookte paprika, die ik vaak in Engelse kook programma’s zag gebruiken. Inmiddels is het ook in NL te koop, tenminste de zoete variant.
Jarenlang ben ik op zoek geweest naar gerookte paprika, die ik vaak in Engelse kook programma’s zag gebruiken. Inmiddels is het ook in NL te koop, tenminste de zoete variant.
De rooksmaak en -geur geeft net dat beetje extra aan een gerecht.
Nu is zelf roken niet al te moeilijk. Wat je nodig hebt is een kleine rookpan (De vorm lijkt op een shaving dish, zo'n metalen bak waar de Chinees zijn gerechten in warm houdt) en een laagje rookmot. Een goede kookwinkel kan je verder helpen. Enne.....doe het niet binnen als je de kleur van je gordijnen hetzelfde wil houden. Persoonlijk vind ik ongezouten, gerookte vis erg lekker!
Voor zover ik weet wordt deze gerookte paprika in Europa maar op 1 plaats gemaakt, nl. in de prachtige Extemadura, in de vallei van La Vera. Hier staan de kleine rookhuisjes waar De Pimentón de la Vera wordt gerookt. De huisjes hebben een beneden-en bovenverdieping. Op de eerste etage worden de strengen paprika’s aan de balken opgehangen of in grote hoeveelheden op de houten vloer gelegd. Beneden wordt een vuur van eikenhout smeulend gehouden. De rook van het vuur trekt door de spleten van de houten vloer. Om de 2 dagen worden de paprika's gekeerd.
De rooktijd is ongeveer twee weken. Door het roken wordt al het vocht aan de paprika’s onttrokken en houden ze hun rode kleur. Daarna worden de paprika’s vermalen tot een fijn poeder. Geurig en smakelijk.
Voor zover ik weet wordt deze gerookte paprika in Europa maar op 1 plaats gemaakt, nl. in de prachtige Extemadura, in de vallei van La Vera. Hier staan de kleine rookhuisjes waar De Pimentón de la Vera wordt gerookt. De huisjes hebben een beneden-en bovenverdieping. Op de eerste etage worden de strengen paprika’s aan de balken opgehangen of in grote hoeveelheden op de houten vloer gelegd. Beneden wordt een vuur van eikenhout smeulend gehouden. De rook van het vuur trekt door de spleten van de houten vloer. Om de 2 dagen worden de paprika's gekeerd.
De rooktijd is ongeveer twee weken. Door het roken wordt al het vocht aan de paprika’s onttrokken en houden ze hun rode kleur. Daarna worden de paprika’s vermalen tot een fijn poeder. Geurig en smakelijk.
Er zijn 3 soorten Pimentón de la Vera.
- Dulce (zoet en mild): bij aardappelen en witvlees.
- Agridulce(bitterzoet en middelscherp): bij bonengerechten en wild.
- Picante (scherp): in winterse soepen, stoofschotels met gehakt en worsten.
De komende tijd wat recepten waarin je deze bijzondere poeder kunt gebruiken.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten